Σχετικά με την Παγκόσμια Ημέρα Φτώχειας...!

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την καταπολέμηση της Φτώχειας που ήταν χθες, σας παραθέτουμε κάποια ενδιαφέροντα άρθρα από τον ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.

1. Παγκόσμια ημέρα κατά της φτώχειας: Κοινωνινά ερείπια από τη νεοφιλελεύθερη επιδρομή.
    Πάνος Τριγάζης.
http://left.gr/news/pagkosmia-imera-kata-tis-ftoheias-koinonika-ereipia-apo-ti-neofileleytheri-epidromi

2. Παγκόσμια Ημέρα Παιδικής φτώχειας: Γεννιούνται παιδιά μέσα στην μιζέρια και στη στέρηση

 http://www.newsbomb.gr/diethnh/story/507594/pagkosmia-imera-paidikis-ftoheias#ixzz3GU71Yosy

3. ΟΗΕ: Πάνω από 900 εκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονται

 http://www.tovima.gr/world/article/?aid=425738

 

4. Σκέψεις για την παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της φτώχειας 

http://www.prismanews.gr/index.php/crete/item/89730-skepsis-pagosmia-imera-exalipsis-ftoxias

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φτώχειας: Κοινωνικά ερείπια από τη νεοφιλελεύθερη επιδρομή - See more at: http://left.gr/news/pagkosmia-imera-kata-tis-ftoheias-koinonika-ereipia-apo-ti-neofileleytheri-epidromi#sthash.Kp1UhDAH.dpuf

ΜΜΜdΠαγκόσμια Ημέρα κατά της Φτώχειας: Κοινωνικά ερείπια από τη νεοφιλελεύθερη επιδρομή - See more at: http://left.gr/news/pagkosmia-imera-kata-tis-ftoheias-koinonika-ereipia-apo-ti-neofileleytheri-epidromi#sthash.Kp1UhDAH.dpuf

Βλέποντας τη "LUCY".... του Γιώργου Πλουμίδη

Ξεκινώντας θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η βασική ιδέα πάνω στην οποία στηρίζεται η ταινία έχει επιστημονικώς απορριφθεί από την πλειονότητα των επιστημόνων, και πως ό,τι γράφεται στο κείμενο έχει να κάνει με τα όσα περιγράφει η ταινία και τις σκέψεις και τους προβληματισμούς που γεννιούνται από αυτή.

Έτσι λοιπόν, σε μια από τις τελευταίες επισκέψεις μου στο cinema, η τύχη με έφερε να παρακολουθήσω τη ταινία Lucy, επιστημονικής φαντασίας μεν, πραγματικής αφορμής για σκέψη όμως.

Αν ξεπεράσουμε τα επιφανειακά της ταινίας, όπως την εκθαμωβιτκή ομορφιά της Σκάρλετ, τα εφέ ή την υπερβολη κάποιων σκηνλων, θα εστιάσουμε στο θέμα μας που είναι οι δυνατότητες του ανθρώπινου εκεφάλου και κατά πόσο χρησιμοποιεί ο άνθρωπος όλο το εύρος των δυνατοτήτων του.
Στη φιλοσοφική διάλεξη που γίνεται στην ταινία λέγεται ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το 10% του εγκεφάλου του και γίνονται υποθέσεις για το τι θα συνέβαινε αν καταφέρναμε να χρησιμοποιήσουμε μεγαλύτερο ποσοστό του (π.χ. 20%). Η συνέχεια της ταινίας είναι στην ουσία η μετουσίωση των υποθέσεων του καθηγητή σε πραματικότητα.

Οι σκέψεις με κατάκλυσαν μετά το τέλος της ταινίας και μπορούν να αποτυπωθούν με τη μορφή ερωτημάτων:

Α) Μπορεί ο άνθρωπος να χρησιμοποιήσει μεγαλύτερο ποσοστό του εγκεφάλου του και αν ναι μήπως υπάρχουν ήδη άνθρωποι που το έχουν καταφέρει;
 Β)  Αν φτάναμε σε ένα τέτοιο επίπεδο εγκεφαλικής λειτουργίας τι δυνατότητες θα είχαμε, ποιες γνώσεις θα αποκτούσαμε και πως θα ήταν ο κόσμος;
Γ) Στο επίπεδο της κοινωνίας πως θα χρησιμοποιούνταν οι γνώσεις αυτές;
     Στο ατομικό επίπεδο θα θέλατε να είχατε δυνατότητες οι οποίες  θα σας κατέτρωγαν στην ουσία ή θα ήταν μη διαχειρίσιμες από εσάς;
Δ) Και στην τελική θα συνεχίζατε να ήσαστε άνθρωπος ή απλά μια μηχανή ικανοτήτων και γνώσεων;

Στο μέλλον ίσως πάρουμε απαντήσεις για όλα αυτά, αλλά προς το παρόν το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ερευνούμε για το θέμα και να συνειδητοποιούμε το πόσο λίγοι ήμαστε μπρος στον ίδιο μας τον εαυτό...και τις απεριόριστες δυνατότητες του εγκεφάλου μας, που ακόμη δεν έχουμε αναπτύξει.

Ίσως στην τελική να πρέπει να καλλιεργήσουμε τις σχολάζουσες δυνατότητες μας για να δούμε που μπορούμε να φτάσουμε και ποια είναι τα όρια της ανθρώπινης γνώσης.
Ίσως το κατακτήσουμε κάποια μέρα αυτό...
Ίσως ευεργετηθούμε από αυτό...
Ίσως και να φοβηθούμε όμως....(τον ίδιο μας το εαυτό)....
Ίσως όμως να είναι και καλύτερα έτσι όπως ήμαστε σήμερα....

Υ.Γ. Το άρθρο σχολιάζει και αναλύει το θέμα της ταινίας αποκλειστικά χωρίς να εισέρχεται στη διαμάχη των επιστημόνων σχετικά τη λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου.

5 Απόψεις για τη Βία στα γήπεδα.....!

Μετά από αρκετό καιρό η επικοινωνία μας μέσω του blog μας επανέρχεται με αφορμή ένα θέμα που προκαλέι θλίψη, περισυλλογή και προβήματισμό σε όλους όσους αγαπούν τον αθλητισμό και επιθυμούν να υπάρχει ένα υγιές περιβάλλον τόσο μέσα στους αγωνιστικούς χώρους όσο και στις εξέδρες. Το γεγονός αυτό δεν είναι άλλο από τον θάνατο του φιλάθλου του Εθνικού Πειραιώς που ήρθε για να συνταράξει όλους τους υγιώς σκεπτόμενους φιλάθλους.
Γι αυτό το λόγο σας παραθέτουμε μια συλλογή από άρθρα σχετικά με το θέμα της βίας, με την αντίδραση της πολιτείας πάνω στο θέμα καθώς και σκέψεις σχετικά με την επίδραση της παιδείας πάνω στη διάπλαση σωστών αθλητών και φιλάθλων.

1. Η βία στα γήπεδα καραδοκεί (Τάκης Πετρόπουλος)

 http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/i-bia-sta-gipeda-karadokei

 «Από τις γκρίζες συνοικίες που σχηματίστηκαν γύρω από τις μεγάλες πόλεις στις πιο αναπτυγμένες κοινωνίες,  οι άνθρωποι, κυρίως οι νέοι, κοιτούν μέσα από τα παράθυρα τον βολεμένο κόσμο. Βλέπουν ότι υπάρχει  μια πιο ενδιαφέρουσα ζωή, με περισσότερο νόημα από τη δική τους. Όποιο κι αν είναι το πραγματικό της νόημα, έχει νόημα γι αυτούς και ξέρουν-ίσως διαισθάνονται-ότι δεν θα την γευτούν ποτέ. Συχνά φθάνουν να πιστεύουν ότι είναι θύματα αδικίας, χωρίς να είναι και πολύ σαφές (στη σκέψη τους)  ποιοι την διέπραξαν. Η εκδίκηση λοιπόν είναι συχνά η δική τους πολεμική κραυγή. Κάποτε το ποτήρι ξεχειλίζει & αυτοί ψάχνουν να εκδικηθούν όποιον βρεθεί μπροστά τους» Eric DUNNING

2.Στη χώρα των... εγκεφαλικά νεκρών! (Παναγιώτης Περπερίδης)

http://www.pamesports.gr/307802/sth-xwra-twn-egkefalika-nekrwn

"Εν ολίγοις, αυτό που θέλω να πω, είναι ότι και στο κομμάτι... αθλητισμός έχουμε υποστεί από καταβολής χώρας... πλήρη ρήξη εγκεφαλικού ανευρύσματος. Παρακολουθούμε ευκαιριακά. Κι εσείς, κι εμείς κι οι άλλοι. Ας κάνουμε όλοι την προσπάθεια να αποκτήσουμε αθλητική κουλτούρα. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να αρχίσουμε από τα σχολεία, την οικογένεια, τα ΜΜΕ, τις Ομοσπονδίες τα υπουργεία. Αθλητικός σχεδιασμός λέγεται και πρέπει να μπουν στην επιχείρηση όλοι. Όχι για να φτιάξουμε μια νέα βιομηχανία αθλητικών θριάμβων, αλλά για να γνωρίσουμε τον αθλητισμό σε βάθος και να τον υπηρετήσουμε σωστά, κερδίζοντας απ' όσα διδάσκει και προσφέρει για να βελτιώσουμε την ποιότητα της ίδιας μας της ζωής."

3. Πολιτικοί και πολίτες της... αναβολής! (Παναγιώτης Περπερίδης)

 http://www.pamesports.gr/309736/politikoi-kai-polites-ths-anavolhs

"Και όλοι εμείς έχουμε υποχρέωση να γίνουμε κανονικοί άνθρωποι (και κανονικοί δημοσιογράφοι επίσης), κανονικοί πολίτες και να μάθουμε επιτέλους να τιμωρούμε όσους μας δουλεύουν ΚΑΝΟΝΙΚΑ. Να ψηφίζουμε κανονικά. Διότι, καλοί μου φίλοι, ο επόμενος νεκρός ίσως είναι μέσα από το δικό σας σπίτι, αν δεν είστε εσείς οι ίδιοι.

 Εν ολίγοις, ζούμε την απόλυτη ματαίωση της κοινής λογικής."

4. Με τη συνεργασία των σχολείων και των φυλακών  (Σπύρος Τσάμης)

 http://www.efsyn.gr/?p=239758

Συνέντευξη του  Γκρεγκ Ντάικ.

 «Αν τα σχολεία σας δεν διδάξουν αληθινή αγωγή και αν οι φυλακές σας δεν γεμίσουν ταραξίες, όπως οι δικές μας επί Θάτσερ, δεν μπορείτε να ελπίζετε»!. 

5. Ο χουλιγκάνος καμάρι του σπιτιού (Κώστας Ασημακόπουλος)

http://www.gazzetta.gr/volleyball/article/655973/o-hoyligkanos-kamari-toy-spitioy

 "Ολη μας η δύναμη πρέπει να δοθεί στη νέα γενιά. Χωρίς μπαμπάδες χουλιγκάνους, χωρίς αρρωστημένα πρότυπα, χωρίς διαλυμένη παιδεία, με στόχους, προοπτικές και περηφάνια. Για τη δημιουργία μιας νέας Ελλάδας που τουλάχιστον μέσα στα γήπεδα και στα σχολεία θα παράγει ζωή κι όχι θάνατο."