Με αφορμή την απόφαση της Αττικό Μετρό για την είσοδο των ποδηλάτων στο τελευταίο βαγόνι κάθε συρμού, ένα χρόνιο αίτημα των ποδηλατών, που επιτέλους ικανοποιήθηκε, αρχικά μόνο για τις Τετάρτες και τις Κυριακές, και από αυτή την πιλοτική του εφαρμογή θα εξαρτηθεί αν εφαρμοστεί η περαιτέρω επέκτασή του ή όχι, αποφασίσαμε να γράψουμε ένα κείμενο με θέμα το ποδήλατο όπου συνοπτικά θα αναφέρουμε την κατάσταση και τη νοοτροπία που επικρατεί στη χωρα μας και να κάνουμε μία μικρή ανάλυση σχετικά με το θέμα της μετακίνησης με το ποδήλατο.
Κατά πόσο όμως εδώ στην Ελλάδα έχουμε ανασπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας το ποδήλατο και πόσοι από μας το χρησιμοποιούμε στις καθημερινές μας μετακινήσεις...
Τα τελευταία χρόνια, είτε λόγω της ανόδου των τιμών των καυσίμων, είτε της οικολογικής κουλτούρας, είτε για προσωπικούς λόγους όπως αναψυχή, καλή φυσική κατάσταση, ψυχαγωγία πολλοί συμπολίτες μας χρησιμοποιούν το ποδήλατό τους για τις καθημερινές τους μετακινήσεις.
Βέβαια κάθε άλλο παρά απρόσκοπτες και αμελείς είναι αυτές οι μετακινήσεις με το ποδήλατο καθώς κάθε μέρα αντιμετωπίζουν την απροσεξία και το μη σεβασμό των οδηγών των αυτοκινήτων, την έλλειψη ποδηλατόδρομων αλλά πάνω από όλα φυσικά την έλλειψη οδικής παιδείας από τους πολίτες και την αδιαφορία του κράτους ως προς τη διευκόλυνση της μετεκίνησης με ποδήλατο.
Η δράση των ομάδων που ασχολούνται με το ποδήλατο όπως οι ΠΟΔΗΛΑΤισσεΣ, Ποδηλάτες Νότια, Ποδηλάτες Δυτικά, Ποδηλάτες Χαλανδρίου, οι Φίλοι του Ποδήλατου και άλλες πολλές έχουν καταφέρει μέσω των δρασελων τους να ικανοποιηθούν πολλά από τα αιτήματα τους που σε άλλες χώρες θεωρούνται δεδομένα, κια συνεχίζουν να διεκδικούν την όσο το καλύτερο ασφαλή και ευέλικτη μετακίνησή τους στην πόλη.
Η έλλειψη ποδηλατόδρομων στο δήμο Αθηναίων είναι ένα από τα κυριότερα προβλήματα καθώς οι ήδη κορεσμένοι δρόμοι από την κίνηση των οχημάτων δεν μπορούν να δεχτούν την δημιουργία ποδηλατόδρομων, αλλά φυσικά αυτό που δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τους οι ιθύνοντες είναι το γεγονός ότι πολλοί που τώρα δεν χρησιμοποιούν το ποδήλατο τους, όταν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες θα το πάρουν για να πάνε στη δουλειά τους η στη βόλτα τους.
Ας μη ξεχνάμε ότι το ποδήλατο είναι ένα φιλικό προς το περιβάλλον όχημα στο οποίο πρέπει να δοθεί βαρύτητα για να γίνει η πόλη πιο βιώσιμη και φιλική προς το περιβάλλον.
Και ενώ στην Ελλάδα και δη στην Αθήνα κωλισιεργούμε και δεν παίρνουμε μέτρα ευνοϊκά στη χρήση του ποδηλάτου, στο Στασβούργο υπάρχουν 450 χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων με το 50% των κατοίκων να χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο μόνο για μετακινήσεις έξω από την πόλη. Και το αποκορύφωμα, που κάνει κάπους από εμάς να αναρωτιόμαστε πόσο πίσω ήμαστε ήμαστε σε προοδευτικές ιδέες, είναι η θέσπιση ανώτατου ορίου ταχύτητας για τα αυτοκίνητα τα 30 χιλιόμετρα την ώρα. Και όχι δεν το κάνουν γιατί είναι κακοί οδηγοί και προκαλούν ατυχήματα, αλλά για να διευκολύνουν τη μετακίνηση με το ποδήλατο.
Και ενώ αυτά συμβαίνουν στο "μακρινό" Στασβούργο εδώ στην Ελλάδα αξιόλογο δίκτυο ποδηλατόδρομων έχουν πόλεις όπως το Μεσολόγγι, η Καρδίτσα και στην Αττική τα Βριλήσσια και το Χαλάνδρι, τα οποί βέβαια αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα και υπολέιπονται αντίστοιχων δικτύων πόλεων της Ευρώπης.
Αξίζει να ανεφερθούμε σε προγράμματα δωρεάν διάθεσης ποδηλάτων που εφαρμόζονται σε αρκετούς δήμους ή είναι στα σκαριά για να εφαρμοστούν, όπου ο πολίτης δανείζεται ποδήλατοαφήνοντας την ταυτότητά του και το επιστρεφεί όταν τελειώσει τις δουλείες τους. Τελευταία εφαρμόστηκε στο Δήμο Νέας Εευθραίας και σε λίγο καιρό θα ξεκινήσει η εφαρμογή του στο δήμο Αθηαναίων.
Ας δούμε τώρα τι γίνεται και στη Σαλαμίνα σχετικά με τη χρήση του ποδηλάτου.
Ως τόπος διακοπών πολλών Πειραιωτών και Αθηναίων, και δεδομένης της μικρής κίνησης των αυτοκινήτων στα στενά της περιφέρειας, τα περισσότερα παιδιά χρησιμοποιούν το ποδήλατό τους ως μέσο αναψυχής και ψυχαγωγίας. Από κει και πέρα οι ενήλικες μόνιμοι και μη κάτοικοι του νησιού δεν είναι φίλοι της μετακίνησης με το ποδήλατο, βέβαια δεν τους διευκολύνουν και οι μεγάλες αποστάσεις. αλλά φυσικά στο κέντρο της πόλης θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα δίκτυο ποδηλατόδρομων μέσα στα σοκάκια της παλιάς πόλης που θα συνδυάζει την ουσία με τη γραφικότητα της διαδρομής, όσο και αν για κάποιους ακούγεται τρελό αυτό.
Τέλος όσον αφορά, το Τμήμα Νεολαίας του Εξωραϊστικού-Εκπολιτιστικού- Αθλητικού- Αλιευτικού Συλλόγου Αγίου Φανουρίου, οι δράσεις του σχετικά με το ποδήλατο ήταν η διοργάνωση Ποδηλατικού Γύρου από το τέρμα ΝΑΤΟ ως το Χωριό του Αιαντείου και η επιστροφή, το 2008 και το 2009 με τη συμμετοχή αρκετών παιδιών και ενηλίκων της περιοχής.
Κλείνοντας αυτό που πρέπει να έχουμε όλοι κατά νου είναι ότι δίνοντας χώρο και προσοχή στους ποδηλάτες που μετακινούνται στο δρόμο μαζί μας, θα ωθήσουμε όλο και περισσότερους στη χρήση του ποδηλάτου με αποτέλεσμα τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής όλων μας και την ελάττωση της κίνησης που μας καταναλώνει πολύτιμο χρόνο.Άλλωστε η παιδεία ενός κοιννικού συνόλου φαίνεται από το σεβασμό στους συνανθρώπους μας που κάνουν κάτι διαφορετικό από μας, αλλά φυσικά έχουμε τη δυνατότηα να γίνουμε ένας από αυτούς και να βάλουμε την οικολογική μετακίνηση μέσα στη καθημερινή μας ζωή.
Κατά πόσο όμως εδώ στην Ελλάδα έχουμε ανασπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας το ποδήλατο και πόσοι από μας το χρησιμοποιούμε στις καθημερινές μας μετακινήσεις...
Τα τελευταία χρόνια, είτε λόγω της ανόδου των τιμών των καυσίμων, είτε της οικολογικής κουλτούρας, είτε για προσωπικούς λόγους όπως αναψυχή, καλή φυσική κατάσταση, ψυχαγωγία πολλοί συμπολίτες μας χρησιμοποιούν το ποδήλατό τους για τις καθημερινές τους μετακινήσεις.
Βέβαια κάθε άλλο παρά απρόσκοπτες και αμελείς είναι αυτές οι μετακινήσεις με το ποδήλατο καθώς κάθε μέρα αντιμετωπίζουν την απροσεξία και το μη σεβασμό των οδηγών των αυτοκινήτων, την έλλειψη ποδηλατόδρομων αλλά πάνω από όλα φυσικά την έλλειψη οδικής παιδείας από τους πολίτες και την αδιαφορία του κράτους ως προς τη διευκόλυνση της μετεκίνησης με ποδήλατο.
Η δράση των ομάδων που ασχολούνται με το ποδήλατο όπως οι ΠΟΔΗΛΑΤισσεΣ, Ποδηλάτες Νότια, Ποδηλάτες Δυτικά, Ποδηλάτες Χαλανδρίου, οι Φίλοι του Ποδήλατου και άλλες πολλές έχουν καταφέρει μέσω των δρασελων τους να ικανοποιηθούν πολλά από τα αιτήματα τους που σε άλλες χώρες θεωρούνται δεδομένα, κια συνεχίζουν να διεκδικούν την όσο το καλύτερο ασφαλή και ευέλικτη μετακίνησή τους στην πόλη.
Η έλλειψη ποδηλατόδρομων στο δήμο Αθηναίων είναι ένα από τα κυριότερα προβλήματα καθώς οι ήδη κορεσμένοι δρόμοι από την κίνηση των οχημάτων δεν μπορούν να δεχτούν την δημιουργία ποδηλατόδρομων, αλλά φυσικά αυτό που δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τους οι ιθύνοντες είναι το γεγονός ότι πολλοί που τώρα δεν χρησιμοποιούν το ποδήλατο τους, όταν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες θα το πάρουν για να πάνε στη δουλειά τους η στη βόλτα τους.
Ας μη ξεχνάμε ότι το ποδήλατο είναι ένα φιλικό προς το περιβάλλον όχημα στο οποίο πρέπει να δοθεί βαρύτητα για να γίνει η πόλη πιο βιώσιμη και φιλική προς το περιβάλλον.
Και ενώ στην Ελλάδα και δη στην Αθήνα κωλισιεργούμε και δεν παίρνουμε μέτρα ευνοϊκά στη χρήση του ποδηλάτου, στο Στασβούργο υπάρχουν 450 χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων με το 50% των κατοίκων να χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο μόνο για μετακινήσεις έξω από την πόλη. Και το αποκορύφωμα, που κάνει κάπους από εμάς να αναρωτιόμαστε πόσο πίσω ήμαστε ήμαστε σε προοδευτικές ιδέες, είναι η θέσπιση ανώτατου ορίου ταχύτητας για τα αυτοκίνητα τα 30 χιλιόμετρα την ώρα. Και όχι δεν το κάνουν γιατί είναι κακοί οδηγοί και προκαλούν ατυχήματα, αλλά για να διευκολύνουν τη μετακίνηση με το ποδήλατο.
Και ενώ αυτά συμβαίνουν στο "μακρινό" Στασβούργο εδώ στην Ελλάδα αξιόλογο δίκτυο ποδηλατόδρομων έχουν πόλεις όπως το Μεσολόγγι, η Καρδίτσα και στην Αττική τα Βριλήσσια και το Χαλάνδρι, τα οποί βέβαια αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα και υπολέιπονται αντίστοιχων δικτύων πόλεων της Ευρώπης.
Αξίζει να ανεφερθούμε σε προγράμματα δωρεάν διάθεσης ποδηλάτων που εφαρμόζονται σε αρκετούς δήμους ή είναι στα σκαριά για να εφαρμοστούν, όπου ο πολίτης δανείζεται ποδήλατοαφήνοντας την ταυτότητά του και το επιστρεφεί όταν τελειώσει τις δουλείες τους. Τελευταία εφαρμόστηκε στο Δήμο Νέας Εευθραίας και σε λίγο καιρό θα ξεκινήσει η εφαρμογή του στο δήμο Αθηαναίων.
Ας δούμε τώρα τι γίνεται και στη Σαλαμίνα σχετικά με τη χρήση του ποδηλάτου.
Ως τόπος διακοπών πολλών Πειραιωτών και Αθηναίων, και δεδομένης της μικρής κίνησης των αυτοκινήτων στα στενά της περιφέρειας, τα περισσότερα παιδιά χρησιμοποιούν το ποδήλατό τους ως μέσο αναψυχής και ψυχαγωγίας. Από κει και πέρα οι ενήλικες μόνιμοι και μη κάτοικοι του νησιού δεν είναι φίλοι της μετακίνησης με το ποδήλατο, βέβαια δεν τους διευκολύνουν και οι μεγάλες αποστάσεις. αλλά φυσικά στο κέντρο της πόλης θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα δίκτυο ποδηλατόδρομων μέσα στα σοκάκια της παλιάς πόλης που θα συνδυάζει την ουσία με τη γραφικότητα της διαδρομής, όσο και αν για κάποιους ακούγεται τρελό αυτό.
Τέλος όσον αφορά, το Τμήμα Νεολαίας του Εξωραϊστικού-Εκπολιτιστικού- Αθλητικού- Αλιευτικού Συλλόγου Αγίου Φανουρίου, οι δράσεις του σχετικά με το ποδήλατο ήταν η διοργάνωση Ποδηλατικού Γύρου από το τέρμα ΝΑΤΟ ως το Χωριό του Αιαντείου και η επιστροφή, το 2008 και το 2009 με τη συμμετοχή αρκετών παιδιών και ενηλίκων της περιοχής.
Κλείνοντας αυτό που πρέπει να έχουμε όλοι κατά νου είναι ότι δίνοντας χώρο και προσοχή στους ποδηλάτες που μετακινούνται στο δρόμο μαζί μας, θα ωθήσουμε όλο και περισσότερους στη χρήση του ποδηλάτου με αποτέλεσμα τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής όλων μας και την ελάττωση της κίνησης που μας καταναλώνει πολύτιμο χρόνο.Άλλωστε η παιδεία ενός κοιννικού συνόλου φαίνεται από το σεβασμό στους συνανθρώπους μας που κάνουν κάτι διαφορετικό από μας, αλλά φυσικά έχουμε τη δυνατότηα να γίνουμε ένας από αυτούς και να βάλουμε την οικολογική μετακίνηση μέσα στη καθημερινή μας ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου