Δημοτικά σχολεία που δεν έχουν δασκάλους, Γυμνάσια και Λύκεια με dvd αντί για βιβλία, πανεπιστήμια κατειλλήμένα ή ανοιχτά που τρέχουν να τελείωσουν την εξεταστική για να μη χαθεί το εξάμηνο, ειδικά σχολεία που δεν λειτούργησαν, ΜΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ ΝΟΣΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ.
Και μέσα στον κυκεώνα των προβλημάτων έχουμε και την ψήφισητου νόμου για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ που φέρνει διαρθρωτικές αλλαγές σε διάφορους τομείς όπως η διοίκηση, η φοίτηση, το ασύλο κ.α.
Ένας νόμος που προκαλεί τεράστιες αντιδράσεις στην πανεπιστημιακή κοινότηα η οποία σύσσψμη αντέδρασε με κινητοποιήσεις, καταλήψεις και κάθε άλλο πρόσφορο μέσο.
Eίναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι αντιδράσεις δε θα μείνουν στις καταλήψεις και τις πορείες αλλά θα φτάσουν ως την άρνηση εφαρμογής του νόμου.
Το κατά πόσο έχουν δίκιο οι διαμαρτυρόμενοι φοιτητές και καθηγητές είναι ένα πολύπλοκο θέμα που απαιτεί μεγάλη ανάλυση. Αυτό που θα κάνουμε εμείς με το παρόν κείμενο είναι η παράθεση των απόψεων και των θεσεών μας σχετικά με το θέμα.
Ως φοιτητές οι πρισσότεροι από εμάς ζούμε καθημερινά τα τεκταινόμενα στο χώρο του πανεπιστημίουμε φυσική συνέπεια η αποψή μας να χρήζει ιδιαίτερης προσοχής.
Καταρχάς ένα νόμο δεν μπορείς να τον αποκλείσεις ως σύνολο, αλλά να επισημάνεις τα άρθρα που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και εκείνα τα οποία σε βρίσκουν αντίθετο και πρέπει να μπουν σε διαβούλευση ώστε να αλλάξουν αν είναι δυνατόν( πριν την ψηφισή τους).
Τώρα λοιπόν βρισκόμαστε προ τετελεσμένων γεγονότων καθώς ο νόμος ψηφίστηκε χωρίς τις απαραίτητες βελτιώσεις που πρότεινε η πανεπιστημιακή κοινότητα με αποτέλεσμα οι μόνοι τρόποι αντίδρασης της να είναι η κατάληψη, η αποχή από το ερευνητικό έργο ακόμη και η άρνηση εφαρμογής του νόμου, με στόχο φυσικά την ευαισθητοποίηση του υπουργείουκαι την επανεξέταση των επίμαχων άρθρων του νέου νόμου.
Η αναλγησία του υπουργείου όμως οδηγεί στην κλιμάκωση των αντιδράσεων, με κόστος ακόμη και την εξεταστική! Όμως κάπως πρέπει να διαμρτυρηθούμε οι φοιτητές. Εδώ τίθεται και το θέμα της αντίδρασης- διαμαρτυρίας με ανοιχτλες τις σχολές που αποτελεί μία σωστή πρόταση.
Απ' την άλλη πλευρά πως θα μπορέσουν να λειτουργήσουν οι σχολές χωρίς επαρκή χρηματοδότηση και καθηγητές; Οι ελλείψεις λόγω μνημονίου είναι πολλές καοι ζωτικές για τη λειτουργεία κα΄ποιων ιδρυμάτων. Άρα μιλάμε για γενικότερο πρόβλημα στα ελληνικά πανεπιστήμια.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ:
1) Αντίδραση στο νέο νόμο με ανοιχτές σχολές αν είναι δυνατόν.
2) Άμεση κάλυψη των θέσεων σε ωρομίσθιους καθηγητές.
3) Επαρκής χρηματοδότηση των πανεπιστημίων για την κάλυψη των αναγκών τους.
4) Διατήρηση του ασύλου για τους έχοντες τη φοιτητική- ακαδημαϊκή ιδιότητα και μόνο.
5) Αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού.
6) Συμμετοχή ιδωτών μόνο σε δωρεές και χορηγίες. ΟΧΙ συμμετοχή τους στη διοίκηση.
7) ΟΧΙ στη μείωση του χρόνου σπουδών στα 3 χρόνια.
8) Διάλογος έστω και τώρα με το αρμόδιο υπουργείο.
9) Απογαλακτισμός των φοιτητικών παρατάξεων από τα κόμμτα και την πολιτική τους όταν αυτή έρχεται ενάντια στα δικαιώματα των φοιτητών.
10) ΟΧΙ στο κλείσιμο κάπιων περιφερειακών ΤΕΙ, αλλά αλλαγή του αντικειμένου σποδών που παρέχουν.
11) Ενίσχυση του ερευνητικού έργου των πανεπιστημίων.
Ευελπιστούμε σε επίλυση όλων των προβλημάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, κάτι που απαιτεί ανοιχτά μυαλά και ουσιώδη διάλογο...
Και μέσα στον κυκεώνα των προβλημάτων έχουμε και την ψήφισητου νόμου για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ που φέρνει διαρθρωτικές αλλαγές σε διάφορους τομείς όπως η διοίκηση, η φοίτηση, το ασύλο κ.α.
Ένας νόμος που προκαλεί τεράστιες αντιδράσεις στην πανεπιστημιακή κοινότηα η οποία σύσσψμη αντέδρασε με κινητοποιήσεις, καταλήψεις και κάθε άλλο πρόσφορο μέσο.
Eίναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι αντιδράσεις δε θα μείνουν στις καταλήψεις και τις πορείες αλλά θα φτάσουν ως την άρνηση εφαρμογής του νόμου.
Το κατά πόσο έχουν δίκιο οι διαμαρτυρόμενοι φοιτητές και καθηγητές είναι ένα πολύπλοκο θέμα που απαιτεί μεγάλη ανάλυση. Αυτό που θα κάνουμε εμείς με το παρόν κείμενο είναι η παράθεση των απόψεων και των θεσεών μας σχετικά με το θέμα.
Ως φοιτητές οι πρισσότεροι από εμάς ζούμε καθημερινά τα τεκταινόμενα στο χώρο του πανεπιστημίουμε φυσική συνέπεια η αποψή μας να χρήζει ιδιαίτερης προσοχής.
Καταρχάς ένα νόμο δεν μπορείς να τον αποκλείσεις ως σύνολο, αλλά να επισημάνεις τα άρθρα που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και εκείνα τα οποία σε βρίσκουν αντίθετο και πρέπει να μπουν σε διαβούλευση ώστε να αλλάξουν αν είναι δυνατόν( πριν την ψηφισή τους).
Τώρα λοιπόν βρισκόμαστε προ τετελεσμένων γεγονότων καθώς ο νόμος ψηφίστηκε χωρίς τις απαραίτητες βελτιώσεις που πρότεινε η πανεπιστημιακή κοινότητα με αποτέλεσμα οι μόνοι τρόποι αντίδρασης της να είναι η κατάληψη, η αποχή από το ερευνητικό έργο ακόμη και η άρνηση εφαρμογής του νόμου, με στόχο φυσικά την ευαισθητοποίηση του υπουργείουκαι την επανεξέταση των επίμαχων άρθρων του νέου νόμου.
Η αναλγησία του υπουργείου όμως οδηγεί στην κλιμάκωση των αντιδράσεων, με κόστος ακόμη και την εξεταστική! Όμως κάπως πρέπει να διαμρτυρηθούμε οι φοιτητές. Εδώ τίθεται και το θέμα της αντίδρασης- διαμαρτυρίας με ανοιχτλες τις σχολές που αποτελεί μία σωστή πρόταση.
Απ' την άλλη πλευρά πως θα μπορέσουν να λειτουργήσουν οι σχολές χωρίς επαρκή χρηματοδότηση και καθηγητές; Οι ελλείψεις λόγω μνημονίου είναι πολλές καοι ζωτικές για τη λειτουργεία κα΄ποιων ιδρυμάτων. Άρα μιλάμε για γενικότερο πρόβλημα στα ελληνικά πανεπιστήμια.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ:
1) Αντίδραση στο νέο νόμο με ανοιχτές σχολές αν είναι δυνατόν.
2) Άμεση κάλυψη των θέσεων σε ωρομίσθιους καθηγητές.
3) Επαρκής χρηματοδότηση των πανεπιστημίων για την κάλυψη των αναγκών τους.
4) Διατήρηση του ασύλου για τους έχοντες τη φοιτητική- ακαδημαϊκή ιδιότητα και μόνο.
5) Αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού.
6) Συμμετοχή ιδωτών μόνο σε δωρεές και χορηγίες. ΟΧΙ συμμετοχή τους στη διοίκηση.
7) ΟΧΙ στη μείωση του χρόνου σπουδών στα 3 χρόνια.
8) Διάλογος έστω και τώρα με το αρμόδιο υπουργείο.
9) Απογαλακτισμός των φοιτητικών παρατάξεων από τα κόμμτα και την πολιτική τους όταν αυτή έρχεται ενάντια στα δικαιώματα των φοιτητών.
10) ΟΧΙ στο κλείσιμο κάπιων περιφερειακών ΤΕΙ, αλλά αλλαγή του αντικειμένου σποδών που παρέχουν.
11) Ενίσχυση του ερευνητικού έργου των πανεπιστημίων.
Ευελπιστούμε σε επίλυση όλων των προβλημάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, κάτι που απαιτεί ανοιχτά μυαλά και ουσιώδη διάλογο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου