Ως ένα τμήμα που ασχολούμαστε ενεργά με τον αθλητισμό είτε ως διοργανωτές αθλητικών δραστηριοτήτων κάθε χρόνο έιτε ως αθλητές κάποιοι από μας με αφορμή δίαφορα γεγονότα των τελεθταίων ημέρων αποφασίσαμε να εκφράσουμε τις απόψεις σχετικά με τα τεκταινόμενα αυτή την εποχή στον χώρο του αθλητισμού στη χώρα μας.
Κοινή πεποίθηση όλων είναι πως όλες οι μορφές αθλητισμόυ, ερασιτεχνικού και επαγγελματικού αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας, είτε οι πηγές χρηματοδότησης έιναι ιδιωτικές είτε δημόσιες.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο παλεύουν όλοι όσοι ασχολούνται με κάποιο άθλημα να επιβιώσουν και να είναι και ποιοτικά καλοί σε αυτό που κάνουν ώστε να πετύχουν τους στόχους τους.
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε συνοπτικά τα προβλήματα που υπάρχουν στο χώρο του αθλητισμού σήμερα:
1) Μειωμένη χρηματοδότηση των σωματείων(ιδωτικής ή δημόσιας).
2) Υπολειτουργία γυμναστηρίων- κολυμβητηρίων με αποτέλεσμα τη δυσκολία εκγύμνασης- προπόνησης των αθλητών.
3) Έξαρξη φαινομένων βίας σε αθλητικούς χώρους.
4) Απουσία αναπτυξιακών σχεδίων στις περισσότερες ομοσπονδίες.
5) Απουσία κινήτρων για μαθητές- αθλητές με μεγάλες προοπτικές διάκρισης.
Τα βασικά αυτά σημεία δεν είναι τα μόνα φυσικά αλλά είναι τα πιο τρανταχτά και λειτουργούν ως ανάχωμα στη βελτίωση του ελληνικού αθλητισμού.
Φυσικά και δεν ζητάει κανείς επιστροφή στις εποχές του κρατικοδίαιτου αθλητισμόυ με τις τεράστιες επιχορηγήσεις ούτε το κάθε πόλη και γυμναστήριο, ούτε να γίνονται όλοι οι πρωταθλητές δημόσιοι υπάλληλοι.
Αλλά μιλάμε για τα αυτονόητα που τείνουν να αποτελούν πολυτέλεια. Παράδειγμα το ότι λόγω της τιμής του πετρελαίου πολλά κολυμβητήρια δεν έχουν θέρμανση στις πισίνες με αποτέλεσμα είτε να μην λειτουργούν ή να λειτουργούν με υπερπροσπάθεια των αθλούμενων. Επίσης δεν γίνεται ένα παιδί που χάνει πολλές ώρες από το διάβασμα του για να διακριθεί σε κάποιο άθλημα να μην ανταμείβεται με κάποια επιπλέον μόρια στις πανελλήνιες εξετάσεις. Φυσικά και έπρεπε να κοπούν κάποια προνόμια(π.χ διορισμός στο δημόσιο) αλλά επικράτησε η λογική πονάει δόντι κόβει κεφάλι με αποτέλεσμα το όνειρο κάποιων παιδιών να περιοριστεί στα ερασιτεχνικά πλαίσια.
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα της οικονομικής συρρίκνωσης που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα δεν είναι δυνατό να παρατήσουμε στο έλεος του Θεού ζωτικούς τομείς όπως ο αθλητισμός που προσέφεραν τόσα πολλά στη χώρα αλλά κυρίως στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου.
Όμως από όποια πλευρά και να το δει κανείς η έλλειψη χρηματοδότησης ίσως είναι και αποτέλεσμα φαινομένων βίας που απαξιώνουν το επαγγελματικό κομμάτι του αθλητισμού και θα το οδηγήσουν στη συρρίκνωση και αυτό και αναπόφευκτα στη πτώση του επιπέδου. Αυτό βέβαια ίσως ωφελήσει μικρότερα αθλήματα που προσφέρουν πολλά στον αθλητισμό, καθώς ίσως το ενδιαφέρον κάποιων ιδιωτών να στραφεί στη χρηματοδότηση υγιών αθηλτικών δραστηριοτήτων.
Από την άλλη το πρόβλημα μη ύπαρξης αναπτυξιακών σχεδίων από πολλές ομοσπονδίες είναι ίσως το πιο εύκολο να αντιμετωπιστεί καθώς απαιτείται η μελέτη και η εκπόνηση τους από γνώστες του κάθε αθλήματος και προφανώς ελάχισους πόρους αν οργανωθεί σωστά.
Κάθε ένας που έχει ασχοληθεί με κάποιο άθλημα μπορεί να εκφράσει τις απόψεις του σχετικά με το πως θα βελτιωθεί η κατάσταση. Εμείς παραθέτουμε τις προτάσεις μας για τη βελτίωση του αθλητικού τοπίου στη χώρα μας:
1) Οργάνωση των αθλητικών σωματείων σε υγιείς βάσεις.
2) Έμφαση από την πολιτεία και τα σωματεία στα απαραίτητα αναπτυξιακά προγράμματα.
3) Βελτίωση των υπαρχουσων αθλητικών εγκαταστάσεων και αξιοποίηση αυτών που παραμένουν κλειστές.
4) Επαναφορά κινήτρων για τους αθλητές- μαθητές.
5) Αρωγή της πολιτείας στα σωματεία και τις ομοσπονδίας σε λογικά πλαίσια(χωρίς να εξαρτώνται από το κράτος.)
6) Το 5 επιτάσσει την εξεύρεση πόρων από τα σωματεία ώστε η κρατική ενίσχυση να είναι ένα μόνο μέρος των συνολικών εσόδων του σωματείου και όχι να αποτελεί ζήτημα ζωτικό.
7) Δράσεις και πρωτοβουλίες για την εξάλειψη της βίας από τα γήπεδα.
8) Καταπολέμηση της χρήσης απαγορευμένων ουσιών.
9) Δράσεις ενημέρωσης στα σχολία για τη σημασία του αθλητισμόυ στην υγεία και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού.
10) Έμφαση στη σπουδαιότητα της συμμετοχής και όχι της νίκης με κάθε μέσο- κόστος.
11) Προβολή και προώθησΗ υγιών προτύπων τόσο συλλόγων όσο και αθλητών.
12) Προσπάθεια κατανόησης της παιδαγωγικής λειτουργίας του αθλητισμού.
13) Προώθηση αξιών όπως ο σεβασμός στον συναθλητή, στον αντίπαλο σε όλους.
14) Απαγκίστρωση των μικρών ηλικιών από το αποτέλεσμα χωρίς όμως εξάλειψη του κινήτρου της νίκης και της διάκρισης Στην ούσια κατανόηση του ότι μια νίκη δεν είναι τίποτα παραπάνω όπως και μία ήττα.
Γενικά εκτός από τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες που πρέπει να λάβει άμεσα η πολιτεία και οι φορείς που κρατούν τις τύχες του αθλητισμού στα χέρια τους, πρέπει όλοι εμείς που ασχολούμαστε με τον αθλητισμό είτε ως αθλητές είτε ως προπονητές είτε ως παράγοντες να μάθουμε να αναγνωρίζουμε ποιες συμπεριφορές και ποιες αρχές πρέπει να περνάμε στα παιδιά αλλά και σε όλους, που έχουν να κάνουν με την αθλητική παιδεία όπως μπορούμε να την ονομάσουμε συνοπτικά.
Διότι πέρα από τη βελτίωση των υποδομών απαιτείται και η βέλτιωση των χαρακτήτων μέσω της καλλιέργεις της δέουσας αθλητικής παιδείας σε όλους μας...γιατί αθλητισμός δεν είναι τα στάδια και τα γήπεδα μόνο, αλλά οι χαρακτήρες που αποτελούν αυτό που λέμε αθλητική κοινωνία...
Κοινή πεποίθηση όλων είναι πως όλες οι μορφές αθλητισμόυ, ερασιτεχνικού και επαγγελματικού αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας, είτε οι πηγές χρηματοδότησης έιναι ιδιωτικές είτε δημόσιες.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο παλεύουν όλοι όσοι ασχολούνται με κάποιο άθλημα να επιβιώσουν και να είναι και ποιοτικά καλοί σε αυτό που κάνουν ώστε να πετύχουν τους στόχους τους.
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε συνοπτικά τα προβλήματα που υπάρχουν στο χώρο του αθλητισμού σήμερα:
1) Μειωμένη χρηματοδότηση των σωματείων(ιδωτικής ή δημόσιας).
2) Υπολειτουργία γυμναστηρίων- κολυμβητηρίων με αποτέλεσμα τη δυσκολία εκγύμνασης- προπόνησης των αθλητών.
3) Έξαρξη φαινομένων βίας σε αθλητικούς χώρους.
4) Απουσία αναπτυξιακών σχεδίων στις περισσότερες ομοσπονδίες.
5) Απουσία κινήτρων για μαθητές- αθλητές με μεγάλες προοπτικές διάκρισης.
Τα βασικά αυτά σημεία δεν είναι τα μόνα φυσικά αλλά είναι τα πιο τρανταχτά και λειτουργούν ως ανάχωμα στη βελτίωση του ελληνικού αθλητισμού.
Φυσικά και δεν ζητάει κανείς επιστροφή στις εποχές του κρατικοδίαιτου αθλητισμόυ με τις τεράστιες επιχορηγήσεις ούτε το κάθε πόλη και γυμναστήριο, ούτε να γίνονται όλοι οι πρωταθλητές δημόσιοι υπάλληλοι.
Αλλά μιλάμε για τα αυτονόητα που τείνουν να αποτελούν πολυτέλεια. Παράδειγμα το ότι λόγω της τιμής του πετρελαίου πολλά κολυμβητήρια δεν έχουν θέρμανση στις πισίνες με αποτέλεσμα είτε να μην λειτουργούν ή να λειτουργούν με υπερπροσπάθεια των αθλούμενων. Επίσης δεν γίνεται ένα παιδί που χάνει πολλές ώρες από το διάβασμα του για να διακριθεί σε κάποιο άθλημα να μην ανταμείβεται με κάποια επιπλέον μόρια στις πανελλήνιες εξετάσεις. Φυσικά και έπρεπε να κοπούν κάποια προνόμια(π.χ διορισμός στο δημόσιο) αλλά επικράτησε η λογική πονάει δόντι κόβει κεφάλι με αποτέλεσμα το όνειρο κάποιων παιδιών να περιοριστεί στα ερασιτεχνικά πλαίσια.
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα της οικονομικής συρρίκνωσης που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα δεν είναι δυνατό να παρατήσουμε στο έλεος του Θεού ζωτικούς τομείς όπως ο αθλητισμός που προσέφεραν τόσα πολλά στη χώρα αλλά κυρίως στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου.
Όμως από όποια πλευρά και να το δει κανείς η έλλειψη χρηματοδότησης ίσως είναι και αποτέλεσμα φαινομένων βίας που απαξιώνουν το επαγγελματικό κομμάτι του αθλητισμού και θα το οδηγήσουν στη συρρίκνωση και αυτό και αναπόφευκτα στη πτώση του επιπέδου. Αυτό βέβαια ίσως ωφελήσει μικρότερα αθλήματα που προσφέρουν πολλά στον αθλητισμό, καθώς ίσως το ενδιαφέρον κάποιων ιδιωτών να στραφεί στη χρηματοδότηση υγιών αθηλτικών δραστηριοτήτων.
Από την άλλη το πρόβλημα μη ύπαρξης αναπτυξιακών σχεδίων από πολλές ομοσπονδίες είναι ίσως το πιο εύκολο να αντιμετωπιστεί καθώς απαιτείται η μελέτη και η εκπόνηση τους από γνώστες του κάθε αθλήματος και προφανώς ελάχισους πόρους αν οργανωθεί σωστά.
Κάθε ένας που έχει ασχοληθεί με κάποιο άθλημα μπορεί να εκφράσει τις απόψεις του σχετικά με το πως θα βελτιωθεί η κατάσταση. Εμείς παραθέτουμε τις προτάσεις μας για τη βελτίωση του αθλητικού τοπίου στη χώρα μας:
1) Οργάνωση των αθλητικών σωματείων σε υγιείς βάσεις.
2) Έμφαση από την πολιτεία και τα σωματεία στα απαραίτητα αναπτυξιακά προγράμματα.
3) Βελτίωση των υπαρχουσων αθλητικών εγκαταστάσεων και αξιοποίηση αυτών που παραμένουν κλειστές.
4) Επαναφορά κινήτρων για τους αθλητές- μαθητές.
5) Αρωγή της πολιτείας στα σωματεία και τις ομοσπονδίας σε λογικά πλαίσια(χωρίς να εξαρτώνται από το κράτος.)
6) Το 5 επιτάσσει την εξεύρεση πόρων από τα σωματεία ώστε η κρατική ενίσχυση να είναι ένα μόνο μέρος των συνολικών εσόδων του σωματείου και όχι να αποτελεί ζήτημα ζωτικό.
7) Δράσεις και πρωτοβουλίες για την εξάλειψη της βίας από τα γήπεδα.
8) Καταπολέμηση της χρήσης απαγορευμένων ουσιών.
9) Δράσεις ενημέρωσης στα σχολία για τη σημασία του αθλητισμόυ στην υγεία και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού.
10) Έμφαση στη σπουδαιότητα της συμμετοχής και όχι της νίκης με κάθε μέσο- κόστος.
11) Προβολή και προώθησΗ υγιών προτύπων τόσο συλλόγων όσο και αθλητών.
12) Προσπάθεια κατανόησης της παιδαγωγικής λειτουργίας του αθλητισμού.
13) Προώθηση αξιών όπως ο σεβασμός στον συναθλητή, στον αντίπαλο σε όλους.
14) Απαγκίστρωση των μικρών ηλικιών από το αποτέλεσμα χωρίς όμως εξάλειψη του κινήτρου της νίκης και της διάκρισης Στην ούσια κατανόηση του ότι μια νίκη δεν είναι τίποτα παραπάνω όπως και μία ήττα.
Γενικά εκτός από τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες που πρέπει να λάβει άμεσα η πολιτεία και οι φορείς που κρατούν τις τύχες του αθλητισμού στα χέρια τους, πρέπει όλοι εμείς που ασχολούμαστε με τον αθλητισμό είτε ως αθλητές είτε ως προπονητές είτε ως παράγοντες να μάθουμε να αναγνωρίζουμε ποιες συμπεριφορές και ποιες αρχές πρέπει να περνάμε στα παιδιά αλλά και σε όλους, που έχουν να κάνουν με την αθλητική παιδεία όπως μπορούμε να την ονομάσουμε συνοπτικά.
Διότι πέρα από τη βελτίωση των υποδομών απαιτείται και η βέλτιωση των χαρακτήτων μέσω της καλλιέργεις της δέουσας αθλητικής παιδείας σε όλους μας...γιατί αθλητισμός δεν είναι τα στάδια και τα γήπεδα μόνο, αλλά οι χαρακτήρες που αποτελούν αυτό που λέμε αθλητική κοινωνία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου