Η αξία ενός ανθρώπου ως αντανάκλασμα της θέσης που κατέχει; Του Γιώργου Πλουμίδη

Στην σημερινή εποχή με την οικονομική κρίση να έχει οδηγήσει σε κρίση αξιών, έχει έρθει στην επιφάνεια ένα ζήτημα που δεν του πολυδίναμε σημασία σε παλαιότερες εποχές λόγω της ανεμελειάς που υπήρχε και είναι το ζήτημα των ανθρώπων που κατέχοντας μία θέση εξουσίας ή μία θέση με μεγάλο κύρος νομίζουν ότι ξαφνικά έγιναν κάποιοι και συμπεριφέρονται σαν να τους ανήκει η θέση...

Αυτή τη συμπεριφορά την έχουν συνήθως άνθρωποι που χωρίς ιδιαίτερα προσόντα κατέλαβαν θέσεις εξαιρετικού ενδιαφέροντος και κύρους λόγω των γνωριμιών τους και των πόντων που εξαργύρωσαν κάνοντας εξυπηρετήσεις σε ανωτέρους.
Έχουν μία αλαζονεία και έπαρση σαν να τους ανήκει η θέση και όχι σαν να είναι ένοικοι τής.
Η ουσία είναι ότι αν και ανεπαρκείς νιώθουν λες και είναι βασιλικότεροι του βασιλέως και συμπεριφέρονται σαν να είναι κάποιοι ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ.
Είναι άνθρωποι που γνωρίζουν ότι με αντικειμενικά κριτήρια δεν θα είχαν ποτέ κάποια αξιόλογη θέση και έτσι όταν την αποκτήσουν φέρονται σαν να ανέβηκαν οι μετοχές τους και να απέκτησαν κύρος και σεβασμό από την κοινωνία...
Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι δεν ανεβαίνει η αξία σου έχοντας μία θέση, ούτε ότι ξαφνικά γίνεσαι κάποιος, ούτε ότι απέκτησες όλα όσα σου έλειπαν και έτσι μετατρέπεται η ανασφάλεια τους σε αλαζονεία...


Επίσης δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός πως κάποιοι έχοντας μία θέση στο παρελθόν, προτιμήθηκαν για άλλες θέσεις στο μέλλον με μόνη παρακαταθήκη την πρότερη θητεία τους και όχι των προσόντων τους.

Στην άλλη πλευρά συναντάμε ανθρώπους με πολλά προσόντα και κατάλληλους για μία θέση εξαιρετικού ενδιαφέροντος που δίνουν άλλη αίγλη και αξία στη θέση που κατέχουν μένοντας ταπεινοί και προσηλωμένοι στα καθήκοντα που έχουν να επιτελέσουν, οι οποίοι γίνονται και πρότυπο για πολλούς άλλους με τη σωστή συμπεριφορά τους και τη συνεισφορά τους στις απαιτήσεις της θέσης που έχουν.

Συνεπώς δεν χρειάζεται να έχει κάποιος μια θέση για να έχει αξία, χρειάζεται να το αποδείξει με την συνολική του συμπεριφόρα όταν είναι κάτοχος της θέσης, οτί αξίζει να την έχει.
Από μόνη της η θέση μπορεί να δίνει εφήμερη αξία και αναγνώριση, μακροπρόθεσμα όμως ξεχωρίζουν αυτοί που πραγματικά αξίζουν και μπόρεσαν να δώσουν περαιτέρω αξία αυτοί στη θέση με το έργο τους και να δώσουν κίνητρο και σε άλλους να ακολουθήσουν το παράδειγμα τους.
Να αποτελέσουν υπόδειγμα για την κοινωνία.

Γιατί όπως λέει και ο λαός: "Δεν κάνει η θέση τους ανθρωπούς, αλλά ο άνθρωπος τη θέση..".